Funtsezkoa da bizitzako lehen hilabeteetan edo urteetan fisioterapia izatea (0 eta 6 urte bitartean) eta nerabezaroan mantentze-lanak egitea (patologiak hala eskatzen duenean). Urte horietan du burmuinak plastikotasun neuronal handiena, eta gorputzak oraindik ez ditu bigarren mailako deformazioak ezarri zenbait patologiatan. Hau da unerik onena tratamendu bat egiteko, arazo, patologia edo disfuntzio asko minimizatzeko edo konpontzeko.
Haurren fisioterapia, beraz, funtsezkoa da, eta gainerako garapena baldintzatu dezaketen eta etorkizuneko gizartean sartzea mugatu dezaketen haurren ondorioak saihestuko ditu.
BI URTE ETA ERDI DITU ETA ZITOMEGALOBIRUSAREN ONDORIOAK SUFRITZEN DITU.
"Fisioterapiagatik izan ez balitz, Haritz mugigarritasun gutxiagoko edo mugikortasunik gabeko haurra izatera bideratuta egongo litzateke".
"Hain fase goiztiarretan lantzen den guztiari esker, aurrerapen fisiko handiak egin daitezke".
11 URTE DITU
ETA EZKERREKO HEMIPARESIA DU.
“Fisioterapiak fisikoki ez ezik, psikologikoki ere laguntzen dio Ainhizeri”.
"6 urtetik aurrera, laguntzak amaitzen direnean,
haur asko fisioterapia-saiorik gabe geratzen dira".
3 URTE DITU ETA PTEN GENEAREN MUTAZIO BAT DU.
"Lukak arreta goiztiarreko 10 saio behar ditu hilean, baina 4 bakarrik daude diruz lagunduta".
"Guretzat diru-inbertsiorik onena da, baina familia askok ezin dute ordaindu".
17 URTE DITU ETA LEUZEMIA LINFOBLASTIKO BATEN AURKA BORROKATZEN ARI DA.
"Fisioterapiari esker, bizkorrago eta indartsuago nagoela nabaritu dut.
Honek eragina izan du nire atsedenaldian eta errendimenduan".
"Lehen ezinezkoa iruditzen zitzaigun nik zapata lotu ahal izatea, eta orain arazorik gabe egiten dut".
